دوزله یا به قول خودمون جفتان یکی از سازهای بادیه که تو مناطق کردنشین به ویژه ایلام جایگاه ویژه ای داره و اکثر ما با صدای زیباش آشنا هستیم. این ساز از دو لوله مسی (یا نئی) که به موازات هم بسته و محکم شده‌اند ، تشکیل شده است. بعضی از دوزله‌ها از جنس پردال (نوعی پرنده شبیه به عقاب) یا استخوان قلم مرغان دیگر ساخته می‌شود. هر کدام از لوله‌ها دارای قمیشی یک زبانه و مستقل از یکدیگر هستند. در طول هر لوله شش سوراخ وجود دارد. سوراخ‌ها در طول دو لوله در کنار هم قرار می‌گیرند. انتهای پایینی لوله‌ها ، باز است. دوزله در طول‌های مختلفی ساخته می‌شود که کوچکترین آن حدود ۲۲ سانتی متر و قطری حدود ۲ سانتی متر دارد. به وسیله سه انگشت وسطی هر دو دست که روی سوراخ‌های ساز قرار می‌گیرند ، انجام می‌شود . شست‌ها ساز را از پشت می‌گیرند . نوازنده زبانه را در داخل دهان قرار داده و در آن می‌دمد . دوزله سازی رایج در میان عشایر ایران است و در بعضی از مناطق ایران آن را جفته یا جفتی می‌نامند.