رشته کوه‌های حمرین از بهرام‌آبادِ مهران شروع و به جلگۀ خوزستان منتهی می‌شود. طول آن حدود 61 کیلومتر است. شکل حمرین خاص و دارای خط‌الرأسی ممتد است. در طول این خط‌الرأس رشته قلل مجزایی، به نام حلت، دیده می‌شود. رشته کوه‌های حمرین فاقد مواد آتشفشانی است و بیشتر از خاک رس تشکیل یافته است، به‌طوری که معابر آن نرم و در حال ریزش‌اند. در بعضی نقاط آن صخره‌هایی با ترکیبات خاکی دیده می‌شوند که مواد آن به مرور زمان به هم متصل شده‌اند و به شکل سنگ درآمده‌اند. رشته کوه حمرین در قسمت شمال، 1000 متر ارتفاع دارد، ولی هرچه به‌سوی جنوب امتداد می‌یابد، از ارتفاعش کاسته می‌شود و سرانجام به 400 متر می‌رسد. حمرین به علت واقع شدن در ناحیۀ گرمسیری و عدم جریان آب در آن، بدون درخت و گیاه است. ارتفاعات مشرف به ایران دارای چشمه‌های آب شیرین است، در صورتی که در بلندی‌های مشرف به عراق، آب نایاب و در صورت وجود، شور و تلخ است.